India - Tussen maharadja en Mahatma
11-daagse Groepsreis (Nederlandstalig)- India
- Cultuur
- Architectuur
- Geschiedenis
- Groepsreis (Nederlandstalig)
- +5
Na de jaarlijkse zomersluiting van Pench National Park ging het half oktober allemaal weer van start: het safariseizoen in India! Elk seizoen is het weer spannend om te zien welke dieren de verschillende territoria beheersen, of er jongen geboren zijn en wat de onderlinge machtsverhoudingen zijn. Deze informatie houden we nauwlettend in de gaten, want ze bepalen mede de kansen op het zien van de betreffende soorten. We geven u ten slotte het liefst inhoudelijke informatie waar u iets aan heeft!
Luipaarden
Het eerste hoogtepunt van het seizoen kwam uit een onverwachte hoek: er werden op regelmatige basis luipaarden gesignaleerd. Luipaarden zijn zonder meer geen zekerheid in India, zeker in territoria die gedeeld worden met tijgers laten ze zich niet snel zien. Verse sporen, op de paden rondom de lodge. Niet alleen ín het park – de naturalisten vonden krabsporen direct langs de lodge, en één keer zelfs een sighting vlak buiten het parkeergedeelte!
Tijgers
De komst van nieuwe individuen houden het aantal tijgerwaarnemingen, net als vorig seizoen, hoog. Tara, de jonge tijgerin, werd gezien terwijl ze haar territorium afbakende met een urinestraal. Tijgerin Sundari wordt op regelmatige basis gezien aan de oever van de Penchrivier, enkele malen zelfs zwemmend van de ene naar de andere oever. Collarwaali, een oudere tijgerin, werd gezien tijdens een niet zo vriendelijke ontmoeting met een roedel wilde honden in de derde week van november.
Wilde honden
Hét onderwerp van gesprek tijdens kampvuuravonden van de natuurgidsen, is toch wel de centrale roedel wilde honden in dit deel van Pench National Park. Op 5 november brak daar de hel los toen een jonge dhole (Indiase naam voor wilde hond) werd gezien terwijl hij aan het paren was met een wijfje van de troep. Het alfamannetje strafte dit direct af in een hard gevecht. Na een kortstondige verstoting lukte het de waaghals toch weer opgenomen te worden in de groep, onder de voortdurend loerende ogen van het alfamannetje. Vooralsnog lukt het de troep om zich ongeschonden te bewegen binnen het territorium van de tijgerin Collarwaali, maar voor hoelang nog?
Roofvogels
Ook opvallend zijn het grote aantal roofvogels die gespot worden: grote rivier- en savannearenden bijvoorbeeld. Uilen zijn vrij regulier: met een oplettend oog ziet u dwergooruilen zitten voor hun holen in de bomen. De Tickells vliegenvanger is prachtig en wordt gezien vanaf het terras van Jamtara Wilderness. Bijzonder blij zijn de naturalisten om steeds groter wordende groepen gieren waar te nemen – niet lang geleden dreigden alle giersoorten te verdwijnen als gevolg van het gebruik van giftige landbouwstoffen.
Wandelingen en jeeptochten in de late middag en avond, in de bufferzone vlak buiten het park, leveren ook wat op. Schitterend gekleurde nephilaspinnen en trechterspinnen kunnen worden gezien in hun indrukwekkende webben. Ook bijzonder, en per toeval ontdekt: een natuurgids wandelde na werktijd nog even buiten het camp, en ontdekte een stel reuzeneekhoorns in de bomen. Hopelijk blijven ze er het hele seizoen zitten!