Willem en Jannie Tijl reisden met hun gids Eddy door de Okavango Delta in Botswana. In hun eerdere blog vertelden zij over hun mobile safari in Deception Valley; in deze blog weiden ze uit over hun avonturen in Makgadikgadi, Khwai rivier en Savuti!
Baobabs en stokstaartjes
Het mobile safari camp wordt afgebroken en wij gaan voor één nacht naar de stenen rondavels van Planet Baobab. Een zeer toepasselijke naam, want op het terrein staan vele baobabs, waarvan een aantal ‘s avonds zijn verlicht. Wij zijn echter niet voor deze reuze-bomen gekomen, maar voor de kleine stokstaartjes! ‘s Ochtends vroeg gaan we in een open safariwagen naar ze op zoek. Het is een rit door een zeer verlaten deel van Botswana, en tijdens de rit hebben we een prachtig uitzicht over de stille vlaktes. We vinden de stokstaartjes, en met een expert-gids wandelen we een uur lang met ze mee. Ze trekken zich niets van ons aan! Ze wroeten in de grond naar voedsel (onder andere schorpioenen en kikkers) en de jonkies krijsen het hardst – zij willen als eerste eten. Ondertussen staan de anderen op hun achterpoten, speurend naar gevaar. Je krijgt zo een goed beeld van hun dagelijks leven. Na deze bijzondere ontmoeting ontbijten we heerlijk in het open veld.
Drukke leeuwen
De weg terug naar de lodge ging langs de Makgadikgadi pan, een droge zoutvlakte van 16.000 km2. We rijden de vlakte op om foto’s te nemen. Zover je kunt zien is het één witte vlakte. Bijzonder! We gaan verder met onze tocht en komen terecht bij Khwai rivier. Hier is het gelijk een stuk drukker met dieren, want er is meer water. Voor de leeuwen is het net ‘mating season’ en dat is goed te merken. Een snelle wip, een grauw en een snauw en dan weer pitten. Dit dan per dag maal veertig! Wij zijn een aantal keer getuige. Verder zien we in dit gebied veel lechwe’s, impala’s, olifanten en nijlpaarden. Onze eerste avond was gelijk al top: een luipaard bij zijn kill. Dit keer niet in de boom, maar eronder. Hij liep op de open plek heen en weer, ging dan weer liggen, dan weer eten. We hebben genoten. Alsof dat nog niet genoeg was, zagen we even later wéér een luipaard, en een hyena. Wat een dag! Maar het kon nog beter. De volgende middag: zeven wilde honden die op jacht gingen. Geweldig.
Ogen te kort
Dan een lange tocht naar Savuti, waar we aan een droge rivier kamperen. De kampeerplek moesten we delen… Met een familie dwergmongoosen! Leuke beestjes om te bekijken.
Het water begint al op te raken voor de dieren en we waren dan ook getuige van de trek van de olifanten richting de Choberivier. Familiegroepen verzamelen zich tot één grote kudde en komen hier bij de laatste grote poelen samen om zich te laven aan het water. We werden omringd door zo’n 150 “ollies” waaronder een groot aantal baby’s. Je kwam ogen te kort om het allemaal te bekijken, overal gebeurde wel wat! Gespetter in het water, gooien met zand en spelende kleintjes. Een feest om mee te maken. Dan is het tijd om afscheid te nemen van Eddy en de crew. Eddy is een fantastische gids met 21 jaar ervaring in de bush en dat was goed te merken. Hij kon vaak voorspellen wat de dieren zouden gaan doen!
Olifant als wekker
Onze laatste drie nachten brengen we door in Moremi, in het Okuti Camp. Een geweldige lodge aan de rand van de Okavangodelta. Ook hier waren we ‘dichtbij de natuur’ – of eigenlijk kwam de natuur naar ons toe. Op een nacht werden we wakker van een olifant die de laatste marula-vruchten kwam opeten van de boom net naast onze tent. We hoorden het gekraak van de takken en zelfs het rommelen van zijn maag! Helaas ging de tijd snel en kwam het vliegtuigje ons ophalen voor de vlucht naar Maun. Het was een mooi toetje om weer over de Delta te vliegen. We kunnen terugkijken op een fantastische ervaring, en hebben nu al heimwee…!
