Seadream: Koning te rijk op de middellandse zee

Na een welverdiende nachtrust is het tijd om afscheid te nemen van de stad die volgens de mythe gesticht werd door de tweeling Romulus en Remus, knap staaltje werk. Een transfer brengt ons in een kleine anderhalf uur naar Civitavecchia, de ligplaats van de SeaDream II. Eigenlijk kan ik het geen schip noemen, daar is hij met een maximum van 110 passagiers écht te klein voor. De grote blauwe letters bevestigen mijn vermoeden: 'SeaDream Yachtclub'. Ik ben op slag verliefd. Bij het aan boord gaan staat de kapitein met een aantal andere bemanningsleden klaar om ons welkom te heten. Een nat doekje om onszelf even mee op te frissen wordt aangereikt, gevolgd door een glaasje champagne. Wij lopen verder over het dek en zien het zwembad en daarnaast de uitnodigende jacuzzi. Een Engelse dame neemt alvast plaats bij het zwembad. “I am so happy with this”, hoor ik haar zeggen. En dat gevoel kan ik volledig met haar delen.

Na een zeer korte incheckprocedure lopen we samen met onze conciërge Everdyn naar onze 'stateroom'. Het is een ruime hut met een groot bed, een zithoek, televisie en verder van alle gemakken voorzien. Een flesje champagne in een koeler staat ons op te wachten en een vriendelijk welkomstwoord van de kapitein is de kers op de taart van een zeer warm onthaal. Everdyn wijst ons nog even op de aan- en uitknoppen van het licht, de locatie van de zwemvesten, de bediening van de televisie en de minibar. In de badkamer staan allerlei verzorgingsproducten van Bvlagri (mijn favoriet!) en de badjassen zijn hagelwit, inclusief blauw SeaDream logo, met bijpassende witte slofjes. Het lijkt ons verre van een moeilijke opgave om in deze 'stateroom' te verblijven. Wat een verwennerij! Op deck 5 volgt er een veiligheidsinstructie en worden alle passagiers door middel van nummers in groepen verdeeld. De zwemvesten worden even aangetrokken, ‘Better safe than sorry’. We lopen een rondje over de SeaDream II en op het bovenste dek stuiten we al snel op de Balinese bedden. Toch maar even uitproberen. Onze Nederlandse benen zijn misschien net iets te lang, maar het moet een fantastische ervaring zijn om te slapen onder de sterrenhemel met enkel de geluiden van de zee op de achtergrond. Als het mediterrane klimaat nog even aanhoudt, zullen we dit zeker gaan beleven.

De manager vraagt of we ons al een beetje thuis voelen, dat is volgens hem immers de bedoeling. “The SeaDream is yours now. Enjoy, it’s outdoor living!” We kiezen een barkruk aan de ‘Top of the Yacht Bar’ en bestellen een drankje. Even bijkomen van alle indrukken van de dag. Dit duurt niet lang, want inmiddels horen we het indrukwekkende geluid van draaiende motoren en worden we klaar gemaakt voor vertrek.

De haven wordt langzaam kleiner en de idyllische uitzichten om ons heen worden met de minuut fraaier. Het is de ideale setting voor het eerste diner aan boord. En ook al geldt er voor het diner niet echt een formele dresscode, we kleden ons toch maar even om. De kaart is gevarieerd en er is zelfs een apart menu wat zich volledig richt op ‘Raw & Vegan’. Frank, de sommelier tijdens deze vaart, komt even bij ons tafeltje en geeft advies over het kiezen van de juiste wijn bij ieder gerecht. Het voorgerecht is een gnocchi gerechtje met spinazie en mascarpone. De smaak is subliem en we kunnen het niet laten om dit kleine kunstwerkje toch maar even digitaal vast te leggen. Na een smakelijke amuse volgt het hoofdgerecht. De keuze is gevallen op een biefstukje met een pepersaus en groene asperges. De dames naast ons hebben hetzelfde besteld en na de ‘de cloche’ beginnen ook zij aan dit super malse stukje vlees. Zij delen duidelijk dezelfde ervaring als wij; ‘als boter’.

Alleen al voor deze zeer verfijnde cuisine zou de SeaDream voor ons voor herhaling vatbaar zijn. We keren terug naar onze stateroom en turen nog even door ons raam en zien niets dan uitgestrekte Middellandse Zee en de halve maan aan de lucht. Morgen ontwaken we in Corsica en daarna varen we terug naar de Italiaanse Amalfikust.