Op zoek naar ijsberen

IJsberen zijn misschien wel de meest aansprekende bewoners van het Arctische gebied. Ze leven solitair, tenzij een moederbeer jongen heeft, en trekken rond op zoek naar hun prooi. Het zijn bovendien zeer goede zwemmers. Hun Latijnse naam is niet voor niets Ursus maritimus (zeebeer). IJsberen hebben daartoe zwemvliezen en een mooie, dikke vacht. Het mannetje weegt gemiddeld zo’n 600 tot 700 kg, is bijna 3 meter lang en nog wel iets hoger in staande positie. Een lieflijk aandoend beeld is een moeder met haar jong(en). Soms zijn ze lastig te vinden, maar dit maakt een ontmoeting des te specialer. Wilt u uw kans op het spotten van een ijsbeer vergroten? Dan is een reis naar Spitsbergen en Franz Josef Land of via de Noordwest passage langs Canadees Arctica een goede keuze. IJsberen observeert u vanaf de boeg van uw expeditieschip of vanuit uw zodiacboot. U blijft daarbij op een veilige afstand, maar bent toch ook dichtbij.

Een mooie vacht en een dik lichaam. Het knuffelgehalte van een ijsbeer is groot, zeker als er een moeder voorbij komt met haar jongen. Als u er één spot, is het zaak om voorzichtig te zijn. Het beste observeert u ze vanaf de boeg van uw expeditieschip of vanuit uw zodiac. U bent zo op een veilige afstand, maar toch heel dichtbij.