Reisverhaal Frankrijk: Aan boord van de NRC Bootreis

Toen wij in 2013 Academische Reizen en Voyage & Culture overnamen was de belangrijkste reden dat deze unieke reismerken het verrijken van een culturele reis in de vingers hadden. Zelfs op een hele persoonlijke manier. Bekende en onbekende professoren, wetenschappers, kunsthistorici en andere academisch opgeleide personen dragen hun steentje bij om op locatie hun expertise op enerverende en persoonlijke wijze te delen met onze reizigers.

Het hoogtepunt was altijd de jaarlijkse NRC Academie bootreis met meer dan 300 reizigers en verschillende sprekers aan boord waarbij een deel van de Europese wateren werd bevaren. Tijdens het varen van A naar B werden er op de boot interessante lezingen gegeven over de diverse thema’s die daarna aan land met eigen ogen bekeken konden worden. De ene keer ging de reis over de Zwarte Zee en een andere keer over de Middellandse Zee. Een vast onderdeel was het reisgezelschap van bekende Nederlanders zoals NOS correspondenten en NRC columnisten, schrijvers en filosofen die er een kleurrijk programma van maakten.

De reizigers,  bestaande uit een veelzijdige samenstelling van (ex)politici, kamerleden, leraren, professoren, kunstverzamelaars en andere geïnteresseerden, genoten van de combinatie van het varen op een boot, de verrijkende lezingen en het beleven van de theorie op de locatie. De mooie verhalen kwamen zo tot leven.

Hoewel succesvol, vond ik het opvallend dat deze uitzonderlijke reizen alle focus op de verrijking hadden, terwijl de ontzorging minder relevant was. Als ik daar naar vroeg was steevast het antwoord:  “Het gaat om de verrijking, niet om luxe”. Toch kon ik me niet voorstellen dat het reisgezelschap een goede ontzorging niet zou waarderen. Je brengt immers toch een dag of tien op zee door met meer dan 300 mensen. De verrijking was subliem, maar waarom ook niet genieten?

In 2016 besloten we het anders te doen. We huurden geen schip met 200 kamers, maar we kozen voor de mooie viermaster, Star Flyer genaamd, om de Tyrreense zee te bevaren. Een authentiek zeilschip met 60 luxe hutten, fantastisch eten, een heerlijke dek om te relaxen en met name heel veel ruimte om te genieten van deze reis. Natuurlijk stond de reis als vanouds in het teken van verrijking. Sprekers als Fik Meijer, Frederike Upmeijer, Rop Zoutberg en Rosita Steenbeek zorgden voor interessante en persoonlijke lezingen. We bezochten de mooiste plaatsjes waar dit zeilschip kon aanmeren, denk aan Rome en Napels maar ook Amalfi en het eilandje Ponza. We voeren niet meer met 300 mensen, maar met slechts 120. Ik was best zenuwachtig hoe deze ultieme verrijkers de ontzorging zouden waarderen. Toen ik op dag vier aan boord kwam, voelde ik de rust op het schip. De reizigers vertelden me trots hoe fantastisch het was om met dit zeilschip aan te komen in een haven en hoe mooi de kamers waren. Pas toen ze aangaven dat ook de lezingen voortreffelijk waren, wist ik dat we een goede keuze hadden gemaakt. ‘s Avonds werd dit nog eens bevestigd door een opmerking van een van de medereizigers die al jaren meeging. Hij zei: “Het is dan misschien wel iets prijziger, maar je krijgt er zoveel meer rust en ruimte voor terug. Natuurlijk komen we voor de lezingen, maar om die te mogen ervaren was het vorige schip wel wat spartaans!”.

De rest van de week werd de sfeer alleen maar beter dankzij de lezingen van hoog niveau, het goede eten en drinken, de fijne hutten, de leuke groep gelijkgestemden die genoten van het weer en de wijze waarop wij als bezienswaardigheid de havens binnenkwamen. Het was alsof de wereld van ontzorgen en verrijken elkaar versterkten, waardoor de beleving optimaal was. Ik wist het zeker. Volgend jaar weer!